Σ' ένα όνειρο βρέθηκα να ταξιδεύω μοναχός χωρίς εσένα. Από τον άλλο κόσμο πέρα, από το βάθος άκουγα στον ύπνο τον αέρα. Κάθεται μόνος ένας γέρος μαραμένος δίπλα στο ποτάμι και μου φαινόταν πως δεν μπορούσε να ανασάνει. Με τα μάτια του κλειστά ερειπωμένα περίμενε εκείνο το καράβι. Άρχισε και η νύχτα να παίρνει όσα δεν είχε άλλα να πάρει και μ' αναμνήσεις προσπαθούσε τον δικό του πόνο να γλυκάνει. Με της καρδιάς μου την πληγή θέλει να κλάψει, τη ζωή του να ζεστάνει, να θυμηθεί τα ωραία εκείνα λόγια που κρύβουν τα ρολόγια, τη μυρωδιά σου εσένα πριν πεθάνει, για πάντοτε να ζει το ωραίο αυτό ταξίδι που μαζί σου θα έχω κάνει.
Του Δημήτρη Χαραλάμπους
πάρα πολύ ωραίο Δημήτρη... όταν έρθει το καράβι, ο μόνος σύμμαχος είναι οι αναμνήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταπληκτικό!!! δεν έχω λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφή