Ο Μάθιου γεννήθηκε στην Ελλάδα πριν από 25 χρόνια, από αλλοδαπούς γονείς. Η μητέρα του ήρθε από τη Σρι Λάνκα το 1970, αλλά μέχρι σήμερα, 41 χρόνια μετά, όχι μόνο δεν έχει αποκτήσει ελληνική υπηκοότητα αλλά εξακολουθεί να ταλαιπωρείται, προκειμένου να ανανεώνει κάθε δύο χρόνια την άδεια παραμονής της!
Ο γιος της, ο Μάθιου, έχει τελειώσει το ελληνικό σχολείο και εργάζεται, σε διάφορες δουλειές, εδώ και πέντε χρόνια. Είναι ενσωματωμένος πλήρως στην ελληνική κοινωνία, αλλά το ελληνικό κράτος όλα αυτά τα χρόνια δεν θεωρούσε σκόπιμο να τον αναγνωρίσει ως μέλος του. Τον άφηνε μετέωρο στο γκρίζο καθεστώς ενός απλού μετανάστη, που έπρεπε να κυνηγά διαρκώς την προσωρινή νομιμότητά του!
Ο νόμος Ραγκούση στις αρχές του 2010, έδωσε τη δυνατότητα στη δεύτερη γενιά των μεταναστών, παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή φοίτησαν επί 6 χρόνια σε ελληνικό σχολείο, να πολιτογραφούνται αυτοδικαίως έλληνες πολίτες. Ηταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια να σπάσει το μονοπώλιο του «δίκαιου του αίματος» στην απόδοση ιθαγένειας και να διευκολυνθεί η ομαλή ενσωμάτωσή τους στον κοινωνικό ιστό. Ακόμη και η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά συμφώνησε επί της αρχής. Αντιπρότεινε απλώς, η ιθαγένεια να αποδίδεται με τη συμπλήρωση του δέκατου όγδοου έτους.
Ομως η προσπάθεια αυτή βρήκε ξαφνικά εμπόδιο την πρόσφατη απόφαση του Δ' τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε αντισυνταγματικές τις ρυθμίσεις Ραγκούση όσον αφορά και την απόκτηση ιθαγένειας και το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι ανώτατοι δικαστές ζητούν να μπει ένα είδος «ελληνόμετρου» που θα αξιολογεί τις ατομικές επιδόσεις των νέων στις «ελληνικές αξίες»!
«Φυσικά και θα με ενοχλούσε να με βάλουν να αποδείξω ότι έχω greek mentality (ελληνική συνείδηση). Εχω περάσει τα πάνδεινα. Νομίζω ότι συνέχεια δίνω και δεν παίρνω τίποτα» σχολιάζει με πικρία ο Μάθιου.
«Η εξέλιξη αυτή μάς προκαλεί απογοήτευση. Δυστυχώς, γυρίζουμε στο μηδέν. Οι διατάξεις αυτές ήταν το μοναδικό μέτρο ένταξης των νέων ανθρώπων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ» λέει ο Αχμέτ Μοαβία, από το Φόρουμ Μεταναστών. «Η κατάργησή τους αντιβαίνει και στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν ακυρωθεί ο νόμος, τα παιδιά αυτά μετά την ενηλικίωσή τους θα γυρίσουν στο καθεστώς των γονέων τους. Θα πρέπει να βρουν μέσα σε 6 μήνες εργασία, διαφορετικά κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με απέλαση» υπογραμμίζει.
Μόλις 278 παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν εδώ και παρακολούθησαν ελληνικό σχολείο έχουν πάρει τους τελευταίους μήνες την ελληνική ιθαγένεια, βάσει του νόμου Ραγκούση. Οι αιτήσεις που υπεβλήθησαν και εκκρεμούν δεν υπερβαίνουν τις 3.000. Οι μεταναστευτικές οργανώσεις υπολογίζουν ωστόσο ότι σε βάθος χρόνου μπορεί να συγκεντρώσουν τις προϋποθέσεις του νόμου περί τα 200.000 παιδιά μεταναστών. Ισως η προοπτική αυτή να τρόμαξε όσους σκέφτονται με εθνικοκεντρικά κριτήρια.
Οσον αφορά τις δημοτικές εκλογές, οι μετανάστες που γράφτηκαν στους εκλογικούς καταλόγους δεν ξεπέρασαν τους 12.500!
Βέβαια, η απόφαση του Δ' τμήματος του ΣτΕ δεν είναι οριστική. Την τελική κρίση θα κάνει τους επόμενους μήνες η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου αναμένεται να δοθεί μεγάλη νομική και ιδεολογική μάχη. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς φτάσαμε εδώ, δέκα χρόνια μετά την υπόθεση των ταυτοτήτων.
Σε άρθρο του, για την πρόσφατη απόφαση του Δ' τμήματος του ΣτΕ, ο συνταγματολόγος Αντ. Μανιτάκης κάνει λόγο για «ιδεολογική ανάγνωση του Συντάγματος» και καλεί τη δικαστική εξουσία «να υπερασπιστεί τη συνταγματική νομιμότητα χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις και με αυτοσυγκράτηση». Ερωτά μάλιστα εάν η έννοια της «αποσύνθεσης του έθνους», που επικαλείται ως κίνδυνο το ΣτΕ, είναι κρίση ή νομική αξιολόγηση, που προκύπτει από το Σύνταγμα και αρμόζει σε δικανικό συλλογισμό;
Αυτό που ενόχλησε περισσότερο την κυβέρνηση δεν ήταν το «διά ταύτα» της απόφασης και τα επιχειρήματα των ανώτατων δικαστών. Η επίκληση των «ελληνικών αξιών» ως ανώτερων αρχών, που υπερβαίνουν ακόμη και το Σύνταγμα, η επαναφορά του «δικαίου του αίματος» ως μοναδικού τρόπου αυτόματης απόκτασης ιθαγένειας, μας γυρνά πολύ πίσω, έλεγαν κυβερνητικά στελέχη.
Δεν είναι τυχαίο, πρόσθεταν, ότι η απόφαση αυτή εκδόθηκε εν μέσω του αρνητικού κλίματος που δημιούργησε η απεργία πείνας των μεταναστών και οι υστερικές κραυγές μερίδας ακροδεξιών κύκλων, οι οποίοι επιδιώκουν να ηγεμονεύσουν με τον τρόπο αυτό στο δημόσιο πολιτικό λόγο.
«Ποιος ορίζει τις ελληνικές αξίες και πώς θεωρούν δεδομένο ότι και οι Ελληνες είναι ενημερωμένοι;», αναρωτιέται και ο συνταγματολόγος Κων. Χρυσογόνος, ο οποίος θεωρεί ότι ουδείς μπορεί σήμερα να κάνει τέτοιου είδους δίκη προθέσεων.
«Προφανώς το Δ' τμήμα αγνοεί την πραγματικότητα της δεύτερης γενιάς μεταναστών -ή καλύτερα μιας πολυεθνοτικής και πολυπολιτισμικής νέας γενιάς με πολλαπλές ταυτότητες στην Ελλάδα σήμερα- κάτι που και η ελληνική κοινωνία και ο νομοθέτης αναγνώρισε και ανταποκρίθηκε έστω και με καθυστέρηση μερικών ετών» παρατηρεί ο Μιλ. Παύλου από το Ινστιτούτο για τα Δικαιώματα, την Ισότητα και την Ετερότητα (i-red).
«Η αόριστη αναφορά στις αξίες του ελληνισμού ανοίγει τις πόρτες, όπως στο παρελθόν, στην αυθαιρεσία και τη διακριτική ευχέρεια. Πώς θα μπορούσαν, αλήθεια, αυτές οι αξίες να είναι αντίθετες προς όσα διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία και υπάρχουν ρητά στο Σύνταγμα και στους νόμους;» συμπληρώνει.
Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα πάντως είναι το γεγονός ότι η επίμαχη δικαστική απόφαση προχώρησε πολύ πιο πέρα από την πρόταση του εισηγητή και παρεμβαίνει σε ζητήματα άσκησης μεταναστευτικής πολιτικής, διατυπώνοντας απαξιωτικές αναφορές στα θέματα μαζικών νομιμοποιήσεων αλλοδαπών!
Στην περίπτωσή μας, ο Μάθιου τακτοποιήθηκε προσωρινά με άδεια επί μακρόν διαμένοντος, πενταετούς διάρκειας! Ο ίδιος δηλώνει απογοητευμένος από την Ελλάδα και σκέφτεται να φύγει. Ευτυχώς γι' αυτόν, έχει από τον πατέρα του την αμερικανική υπηκοότητα. Στις ΗΠΑ, βλέπετε, δεν ισχύει αποκλειστικά το δίκαιο του αίματος...
Glenti Comment: Το δίκαιο του αίματος είναι μία από τις μεγαλύτερες ανοησιες που έχουν εφευρεθεί ποτέ. Ας αποδείξουν όλι αυτοί οι "κύριοι" του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι δεν εχουν τούρκικο ή αλβανικό αίμα από κάποιον πρόγονό τους. Εγώ, φοιτητής στην Αγγλία για 1 μόνο χρόνο, κληθηκα να ψηφίσω στις δημοτικές εκλογές γιατί οι Άγγλοι θεώρησαν ότι ως - προσωρινός έστω - κάτοικος επηρεαζόμουνα και εγώ από τα δημοτικά πράγματα. Αυτός είναι πολιτισμός!
το glenti comment τα λέει όλα! έλεος...
ΑπάντησηΔιαγραφή