Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Τροφή για τις Τέχνες η οικονομική κρίση


Με «Blitzkrieg», σαν τον πόλεμο του Χίτλερ κατά της Βρετανίας, χαρακτηρίζουν οι καλλιτέχνες της Βρετανίας τις περικοπές των δαπανών στον τομέα του πολιτισμού, που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση Κάμερον. Ισχύει όμως αυτό; Η Τέχνη δεν συνηθίζει να εμπνέεται από τη λιτότητα και τα οικονομικά προβλήματα;

Ο Βίντσεντ Βαν Γκογκ πεινούσε καθώς εργαζόταν νυχθημερόν πάνω στα έργα του. Ο Τζόνι Ρόττεν χλεύαζε και σάρκαζε πάνω στα ερείπια της Βρετανίας τη δεκαετία του 1970, ενώ ο Τζορτζ Όργουελ βρήκε την έμπνευση μέσα στη φτώχεια και την απελπισία που προκάλεσε η Μεγάλη Ύφεση.

Μπορεί η οικονομική κρίση να σημαίνει δραστικές περικοπές και δύσκολους καιρούς για τους περισσότερους από εμάς, όμως τους καλλιτέχνες μπορεί να τους οδηγήσει σε μία δημιουργική περίοδο.

Με οδηγό τον Πικάσο και τον Στάινμπεκ

Εν μέσω της Μεγάλης Ύφεσης, τη δεκαετία του 1930, ο Στέινμπεκ και ο Πικάσο μας έδωσαν τα μεγαλύτερα έργα τους. Στην ταραχώδη δεκαετία του 1970 της πετρελαϊκής κρίσης και του στασιμοπληθωρισμού το Χόλιγουντ έζησε τη χρυσή εποχή του. Η θατσερική θεραπεία σοκ της Βρετανίας του 1980 δημιούργησε ένα ολόκληρο καλλιτεχνικό ρεύμα, που βασίστηκε πάνω στα μετα-βιομηχανικά ερείπια της χώρας.

Οι καλλιτεχνική κοινότητα της Βρετανίας όμως δεν αντιλαμβάνεται την οικονομική κρίση σαν την ευκαιρία τους για μία αναγέννηση, τόσο για τις επερχόμενες περικοπές, όσο και γιατί ο πέλεκυς θα πέσει πιο βαρύς γι' αυτούς.

Με το υπουργείου Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού να προετοιμάζει περικοπές στον προϋπολογισμό του κατά 25% με 30% και με το Κέντρο Κινηματογράφου της Βρετανίας, να είναι η πρώτη θυσία, η διάθεση των καλλιτεχνών στη χώρα βρίσκεται στο ναδίρ.

Ο Νίκολας Σερότα, διευθυντής της Tate Gallery, που στεγάζει την εθνική συλλογή της βρετανικής τέχνης, προειδοποιεί για ένα πολιτισμικό «blitzkrieg», που θα σημάνει τη μεγαλύτερη κρίση στις Τέχνες και την κληρονομιά από την αρχή της κρατικής χρηαμτοδότησης το 1940.

Αντιδρώντας στην πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στις σχεδιαζόμενες περικοπές οι Ντέιβιντ Χόκνει, Ντέιμιεν Χιιστ, Άντονι Γκόρμλεϊ και Τρέισι Έμιν δημιούργησαν την ομάδα Σώστε τις Τέχνες. Με αυτό τον τρόπο θέλουν να δείξουν ότι οι δύσκολοι καιροί δημιουργούν σημαντικά καλλιτεχνικά έργα είναι ένα ψέμα. Και όμως η πρόσφατη μνήμη δείχνει ότι τέτοιου είδους οικονομικές συνθήκες μπορούν να γίνουν δημιουργικές, αλλά και προσοδοφόρες για τους καλλιτέχνες.



Η Τέχνη αντιστάθμιζει στην πείνα και τη φτώχεια

Ο έφορος Γκρέγκορ Μούιρ τονίζει ότι η Μαύρη Τετάρτη του 1992 οδήγησε σε ραγδαία πτώση των ενοικίων, επέτρεψε στους νεαρούς Βρετανούς καλλιτέχνες να μετακομίσουν στο φθηνό ανατολικό Λονδίνο και να αναδειχθούν. Ορισμένοι από αυτούς είναι πλέον εκατομμυριούχοι.

Ο αριστερός τραγουδοποιός, Μπίλι Μπραγκ, παρότι αντιτίθεται στην περικοπή των χρηματοδοτήσεων για τη μουσική βιομηχανία και τους καλλιτέχνες γενικότερα, θεωρεί ότι οι μουσική θα βρουν τη φωνή τους κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης. Ο ίδιος αναδείχθηκε μέσα στην punk rock σκηνή, κατά τη δύσκολη δεκαετία του 1980 με τις κοινωνικές αναταραχές. «Καθώς οι καιροί θα γίνονται πιο σκληροί, θα γίνεται πιο ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να βγούμε και να μιλήσουμε στον κόσμο» επισημαίνει ο Μπραγκ και υπογραμμίζει: «Και όταν φανεί πως οι περικοπές θα επηρεάσουν τους πολίτες, τότε ίσως να δούμε τους μουσικούς στην πρώτη γραμμή και πάλι».

Όμως δεν είναι όλοι τόσο αισιόδοξοι. Ο δημοσιογράφος Τσαρλς Σάαρ Μάρεϊ πιστεύει ότι δεν υπάρχουν οι ίδιες βάσεις για ένα νέο κίνημα, όπως αυτό της δεκαετίας του 1970 που ανέδειξε το punk rock. Τονίζει μάλιστα, ότι οι μουσικές σκηνές είναι λιγότερες και πιο δύσκολα προσβάσιμες για τους νέους καλλιτέχνες το 2010 απ' ότι το 1977.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι Τέχνη και η διασκέδαση είναι η διέξοδος από τους δύσκολυς καιρούς. «Κοιτάξτε το Μπροντγουαίη του 1930. Ο κόσμος θέλει ένα πολιτιστικό αντίβαρο στην έλλειψη φαγητού» υπενθυμίζει η Τζούλια Φόσετ, διευθύντρια του συγκροτήματος Τεχνών The Lowry στο Σάλφορντ, που βασίζεται τον προϋπολογισμό του κατά 15% στις κρατικές επιδοτήσεις.


Glenti Comment: Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη ότι η κρίση αποτελεί τροφή για τις τέχνες. Πάντα οι δύσκολες περίοδοι, κοινωνικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, απέφεραν τα μεγαλύτερα καλλιτεχνικά έργα.


πηγή: kathimerini.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου