Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η αναιμική ανάπτυξη στις ΗΠΑ, τα απογοητευτικά δεδομένα από τις χρηματαγορές και η μάχη των Ευρωπαίων κατά των ελλειμμάτων κάνουν τους ειδικούς, που έχουν συγκεντρωθεί στην Ιταλία να εκφράζουν απαισιόδοξες θέσεις, ιδιαίτερα για τις ΗΠΑ και τον ανεπτυγμένο κόσμο.
Τις «Κασσάνδρες» εκπροσωπούσε ο Οικονομολόγος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Νουριέλ Ρουμπινί, που προειδοποίησε ότι «υπάρχει σημαντικός κίνδυνος βαθιάς ύφεσης στις ΗΠΑ», αλλά και στην Ιαπωνία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Ορισμένοι από τους ειδικούς και υπουργούς Οικονομίας στο ετήσιο συνέδριο Ambrosetti Forum στις όχθες της λίμνης Κόμο στη βόρεια Ιταλία, ήταν πιο αισιόδοξοι, όπως ο Οικονομολόγος Εντουϊν Τρούμαν του Ινστιτούτου Peterson, που προέβλεψε ότι «η πιθανότερη διεθνής εξέλιξη θα είναι οι περιορισμένοι αναπτυξιακοί ρυθμοί».
Οι περισσότεροι, όμως, συμφώνησαν σε ανησυχητική σειρά θεμελιωδών προβλημάτων που εμποδίζουν την πραγματική ανάκαμψη:
- Πολλοί από τους αναπτυξιακούς κινητήρες έχουν χάσει την ιδιότητά τους αυτή μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, όπως το πακέτο στήριξης, οι φοροαπαλλαγές και το πρόγραμμα απόσυρσης παλαιών αυτοκινήτων στις ΗΠΑ.
- Η στήριξη προς τις προβληματικές οικονομίες διαπιστώθηκε ότι προκαλεί ελλείμματα και χρέη, υπονομεύοντας την ανάπτυξη.
- Την ευθύνη για το μεγαλύτερο ποσοστό της παγκόσμιας ανάπτυξης φέρουν οι οικονομίες του αναπτυσσόμενου κόσμου, με την Κίνα να ηγείται ανάμεσά τους. Η Κίνα είναι, όμως, τόσο εξαρτημένη από τις εξαγωγές που χρειάζεται τη δυτική κατανάλωση και θα υποφέρει αν αυτή υποχωρήσει.
- Η ανταγωνιστικότητα συνεχίζει να υποχωρεί στην Ευρώπη εξαιτίας του «σκληρού» ευρώ και του φθηνού δολαρίου.
- Η αγορά στέγης στις ΗΠΑ -θρυαλλίδα της οικονομικής κρίσης- δεν έχει ανακάμψει, με την αγορά κατοικιών να παραμένει στάσιμη και την πιστωτική αγορά να μην έχει ανακάμψει στο παραμικρό.
- Κακή εικόνα συνεχίζει να εμφανίζει η αγορά εργασίας, ενώ σε χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, όπως η Ισπανία, το ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 20%.
«Οι συνθήκες της αμερικανικής αγοράς εργασίας είναι τραγικές», λέει ο Ρουμπινί, ενώ προσθέτει ότι ακόμη κι αν η χώρα πετύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 1%, οι κάτοικοι θα συνεχίσουν να αισθάνονται τις επιπτώσεις οικονομικής ύφεσης.
Ο Ιστορικός του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Νάιαλ Φέργκιουσον επισημαίνει ότι από το 2001, οι ΗΠΑ διπλασίασαν το λόγο χρέους προς ΑΕΠ στο 66%. «Η νομισματική αυτή πολιτική δεν είναι βιώσιμη. Πολύ σύντομα, οι ΗΠΑ θα δαπανούν πιο πολλά για την εξυπηρέτηση του χρέους τους παρά για την εθνική τους ασφάλεια. Αυτό είναι σημείο καμπή για κάθε υπερδύναμη», λέει ο Φέργκιουσον.
Ο Ρουμπινί προειδοποίησε επίσης την Κίνα, ότι παρά τους ρωμαλέους αναπτυξιακούς της ρυθμούς, η εξάρτησή της από τις εξαγωγές προς τη Δύση σημαίνει ότι σε ένα χρόνο η κινεζική οικονομία θα έχει ξεπερασθεί από την ινδική, που εξαρτάται πολύ περισσότερο από τη μεγάλη της εσωτερική αγορά. Ο Κινέζος εκπρόσωπος στο συνέδριο Τσενγκ Σιουέι συμφώνησε με τις εκτιμήσεις του δρ. Ρουμπινί, λέγοντας: «Πρέπει να αλλάξουμε τα επενδυτικά μας πρότυπα, ώστε αυτά να τονώσουν την εσωτερική ζήτηση».
πηγή: kathimerini.gr
τι να πουν όμως και οι αναπτυσσόμενες...
ΑπάντησηΔιαγραφή