Το φεστιβάλ του Woodstock ήταν τριήμερο, ξεκίνησε στις 15 και ολοκληρώθηκε στις 18 Αυγούστου του 1969, με 32 από τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής της εποχής να εμφανίζονται στο φεστιβάλ που είχε χαρακτήρα ως μια κίνηση διαμαρτυρίας, καθώς η εποχή των hippies αμφισβητούσε έντονα το κατεστημένο. Ο γκουρού της γκόντζο δημοσιογραφίας, Hunter Thompson, περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο, στο μυθιστόρημά του: "Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας".
Ονόματα όπως οι: Sweetwater, The Incredible String Band, Bert Sommer, Tim Hardin, Grateful Dead, Creedence, Clearwater Revival, Janis Joplin with The Kozmic Blues Band, John Sebastian, Santana, The Who, Jefferson Airplane, Joe Cocker, Country Joe and the Fish, Ten Years After, The Band, Blood - Sweat & Tears, Jimi Hendrix και πολλοί ακόμη. Ωστόσο υπήρξαν σημαντικά ονόματα τα οποία για διαφορετικούς λόγους, απέρριψαν την πρόταση συμμετοχής τους στο φεστιβάλ, οι περισσότεροι μάλιστα καθώς πίστευαν ότι το Woodstock θα ήταν ακόμη ένα συνηθισμένο μουσικό γεγονός όπως τόσα άλλα του καλοκαιριού του 1969. Ονόματα λοιπόν τα οποία δεν πήγαν ήταν: οι Beatles επειδή ο John Lennon δεν είχε καταφέρει να τους συγκεντρώσει, οι Led Zeppelin καθώς είχαν επιλέξει να τραγουδήσουν σε άλλο φεστιβάλ με καλύτερη πληρωμή, ενώ είχαν αρνηθεί τη συμμετοχή τους οι Byrds και ο Bob Dylan, ο οποίος δεν συμφωνούσε με τις αρχές που πρέσβευε το κίνημα των hippies. Την πρόσκληση για να συμμετάσχουν αρνήθηκαν επίσης τόσο οι Doors, λόγω της γνωστής αντιπάθειας του Jim Morrison στις μεγάλες συναυλίες εξωτερικού χώρου, όσο και οι Jethro Tull, με τον Ian Anderson να δηλώνει ότι δεν θέλει να περάσει το Σαββατοκύριακο παίζοντας για "άπλυτους χίπιδες".
Το Woodstock ξεκίνησε ως ένα event με σκοπό το κέρδος των διοργανωτών του, Michael Lang, John Roberts, Joel Rosenman και Artie Kornfeld, αλλά κατέληξε να γίνει μία free τριήμερη συναυλία την οποία υπολογίζεται ότι παρακολούθησαν περί τις 500.000 θεατών, σε μια τοποθεσία 60 χιλιόμετρα μακριά από την ομώνυμη πόλη, στην επαρχία της Νέας Υόρκης.
Επί τρεις ημέρες, καλλιτέχνες με παγκόσμια απήχηση ερμήνευαν τις επιτυχίες τους στη σκηνή του φεστιβάλ. Μολονότι το τριήμερο φεστιβάλ του Woodstock στις 15, 16, 17 και 18 Αυγούστου (το οποίο έγινε τετραήμερο λόγω βροχών) χαρακτηρίστηκε ως η έναρξη μιας καινούργιας εποχής ειρήνης, αγάπης και κατανόησης, στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την καλύτερα διαφημισμένη εκδήλωση εκείνου του καλοκαιριού. Σε πολλά σημεία και κυρίως χάρη σε ονόματα που συμμετείχαν, το Woodstock ήταν μια επανάληψη του Monterey Pop Festival του 1967, στο οποίο πήραν μέρος οι Who, Jimi Hendrix, Janis Joplin και Jefferson Airplane - που όλοι τους εμφανίστηκαν στο Woodstock.
Παρά την έλλειψη οργάνωσης και υποδομών για φιλοξενία τόσων χιλιάδων κόσμου, ο ειρηνικός χαρακτήρας του φεστιβάλ διατηρήθηκε με τα κοινά ιδανικά των παρευρισκόμενων να διατελούν ρόλο ζωτικής σημασίας, σε αντίθεση με τις δυο απόπειρες αναβίωσης, που χαρακτηρίστηκαν από πάμπολλα επεισόδια μεταξύ των θαμώνων. Ωστόσο, στο τετραήμερο καταγράφηκαν δυο θάνατοι (ένας από υπερβολική δόση ηρωίνης και ένα ατύχημα) και δυο γεννήσεις.
Αν και μετά το φεστιβάλ έγιναν προσπάθειες για επανάληψή του (τα τελευταία μάλιστα 40 χρόνια πραγματοποιήθηκαν δύο προσπάθειες αναβίωσης του πρωτοποριακού φεστιβάλ. Μία το 1994 και μία το 1999. Αν και τα δύο φεστιβάλ μπορούν από εισπρακτικής πλευράς να χαρακτηριστούν επιτυχημένα, ουδεμία σχέση είχαν με το πρωταρχικό γεγονός) κάτι τέτοιο στάθηκε, τελικά, αδύνατον με αποτέλεσμα το event να μείνει θρυλικό στην ιστορία της rock μουσικής... Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός, ότι το περιοδικό Rolling Stone έχει συμπεριλάβει το Woodstock στις 50 ιστορικές στιγμές που άλλαξαν την πορεία της ροκ μουσικής.
by Renee
πολύ ωραίο κείμενο Renee! και πολύ χαίρομαι που έχουμε μία συντάκτρια που γράφει για ωραία μουσικά θέματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήeuxaristw, agapite dominic :D I'll try my best!
ΑπάντησηΔιαγραφήax!!!!Next Stop is V I E T N A M!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή