Ήρθαν οι μέλισσες !

Και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες...

Κι ο έρως ενίοτε... Έρως ανίκατε μάχαν.

Λίγο πριν φύγω για διακοπές, έχοντας περισσότερο ανάγκη από ποτέ ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα μου και παίρνοντας κανονική άδεια και επίδομα αδείας για πρώτη φορά, θέλω να μιλήσω για τον έρωτα! Το θέμα μου προέκυψε γυρνώντας από τη δουλεία και σίγουρα εκείνοι που με ξέρουν καλά φαντάζονται και το γιατί (όχι δεν είμαι ερωτευμένη με τη δουλεία, ούτε με το αφεντικό, ήμαρτον τι σκέφτεται το κεφάλι σας!) απλώς εκμεταλλεύομαι τα 20 λεπτά για σκέψη, περισυλλογή και ονειροπόληση... (εντάξει αμάν θα πω όλη την αλήθεια. Ίσως λέω, ίσως μου αρέσει και λίγο. Πολύ λίγο. Σιγά μην πω και ποιος στον κυβερνοχώρο, δεν τρελάθηκα ακόμη.)

Όπως και να' χει, ήθελα να σας πω για τον έρωτα, γι' αυτό το μικρό ξεβράκωτο φτερωτό παιδάκι που δεν μου βγάζεις από το μυαλό ότι έχει περισσότερη μυωπία από μένα που αριθμητικά προσεγγίζω το άριστα στο δημοτικό (όχι δεν είμαι τελείως τυφλή. Και εξάλλου φοράω πάντα φακούς, ναι και στον ύπνο!). Αυτός, λοιπόν, ο παλιοέρωτας λόγο της στραβομάρας του, χτυπάει με τα βέλη του όπου βρει!

Βασικό του χαρακτηριστικό είναι το "ΞΑΦΝΙΚΟ", το "ΑΙΦΝΙΔΙΟ" με έχει βρει στα πιο κουλά μέρη, εκεί που βαριόμουν να πάω, τον έχω συναντήσει βγαίνοντας σε μπαλκόνι, σε αίθουσα διδασκαλίας, στο περίπτερο όπου έχω πάει τελείως ατημέλητη παρακούοντας τη γιαγιά μου που έλεγε "απεριποίητη ούτε τα σκουπίδια δεν κατεβάζουμε", είναι πανταχού παρόν και σχεδόν τα πάντα πληρών... Όχι με την έννοια ότι εκπληρώνει τα πάντα αλλά με την έννοια ότι τα συμπληρώνει. Όπου βάλει ο άτιμος το χεράκι του συμπληρώνονται αυτομάτως οι ελλείψεις του ΠΟΘΟΥ μας... Ξαφνικά ο άλλος φωτίζεται, ξεχωρίζει μέσα στο πλήθος και ξεκινάμε να λατρεύουμε πάνω του όλα όσα πάνω σε άλλους βρίσκουμε αδιάφορα ή και αποκρουστικά. Δέρμα, μυρωδια, φωνή, χροιά, γέλιο, γκριμάτσες, κινήσεις, λες και κάποιος έλουσε τον απέναντί μας με χρυσόσκονη! Όχι δεν είναι το φώς πιο δυνατό, όχι δεν κάθεται κάτω από λάμπα, όχι δεν σας έκανε μάγια, όχι δεν έγινε το κλικ (τι εκνευριστική έκφραση παναγία μου, άκου κλικ !! Άκου κλικ), απλώς όπως λέει και η κολλητή μου και αδερφή της Στεφανίας, ήρθαν οι μέλισσες αγαπούλα! Βζουουουουμμμμ και κάνουν επίθεση στο λουλουδάκι του μυαλού σου !!!

Θέλω επίσης να πω ότι αυτός ο έρωτας έχει κατηγορίες στα χτυπήματά του: πλατωνικός, ανεκπλήρωτος, εφηβικός, γεροντοέρωτας, έρωτας με το ζόρι (όταν πείθεσαι μόνος σου ότι ερωτεύτηκες με αυθυποβολή γιατί πάει καιρός.)

Σφοδρός και πάει λέγοντας!

Εκείνο που υποστηρίζω ακράδαντα είναι ότι η εποχή του είναι το καλοκαίρι και η άνοιξη, τις λοιπές εποχές την γράφουσα τη συναντά ως επί το πλείστον η αδερφή του, η αγάπη!

Είναι μεν τυφλός στη δική μου περίπτωση όμως δεν είναι κουφός. Γι' αυτό προτείνω να προσέχουμε όλοι τι εκστομίζουμε...

Είναι τρομερός πλακατζής. Σπάει πλάκα με τα νεύρα μας, το γούστο μας και ενίοτε με την υπομονή μας...

Τέλος, και πρωτού ευχηθώ να μας συναντήσει στην παραλία της Άνδρου όπου θα πάω, θέλω να δηλώσω ότι, μαζί με την σκέψη, αποτελούν τις δύο μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις αυτού του πλανήτη... ΓΙΑΤΙ ;;;

Γιατί ο ερωτευμένος αγαπούλα σκέφτεται όλη μέρα ένα πράγμα μεν αλλά σκέφτεται και είναι ικανός για όλα... Μέχρι και τα δύο φύλα συμφιλιώνονται. Έως και οι εχθροί γίνονται φίλοι αν όχι εραστές.

Μέχρι και παιδία γεννιούνται εξαιτίας του και' συ ακόμα αναρωτιέσαι.

και τώρα ο λόγος στην Στεφανία. Όπου σας το ορκίζομαι πεθαίνω και' γω να διαβάσω τι θα πει για τον έρωτα...





"Οποίος δεν έχει συναντήσει τον έρωτα, δεν έχει συναντήσει κανέναν" - Χιλιανή παροιμία.

Το να καλείσαι να μιλήσεις για την οικονομική κρίση ή για την οικολογική καταστροφή φαντάζουν πραγματικά απλά εμπρός στο θέμα του έρωτα...! Ίσως υπερβολικό, αλλά σκεφτείτε το λιγάκι. Πώς να μιλήσεις για ένα μικρό Θεό που έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει αλλά και να καταστρέψει; Αδύνατον!

Ο έρωτας ειναι ο μοναδικός που ακόμα και αν έχουν περάσει 2000+ χρόνια παραμένει ένα γλυκίτατο μωρό! Και όχι, δεν είναι τυφλός! Απλώς εχει τη δυνατότητα να βλέπει αυτά που εμείς αδυνατούμε να διακρίνουμε, γι'αυτό άλλωστε χτυπά στα πιο "άκυρα" μέρη! Αυτό όμως δεν είναι και τμήμα της μαγείας του; Οταν έρχεται χωρίς να σου έχει κλείσει ραντεβού για να σε αναστατωσει και να σου θυμίσει για ποιο λόγο ακριβώς ζεις! Ο έρωτας σου δίνει μια διαφορετική πνοή και την ευκαιρία να κανείς κατι ανατρεπτικό! Διαφωνώ με την προλαλήσασα ότι βγαίνει στη γυρα μόνο Άνοιξη - Καλοκαίρι, γιατί απλώς τότε τυγχάνει να είμαστε εμείς δεκτικοί απέναντι του. Τοτε, δηλαδή, ανθίζει το λουλουδακι του μυαλού μας - όπως λέει και η αδερφή μου!

Εχετε προσέξει πώς με τον έρωτα αρχίζει να λειτουργεί πάλι η φαντασία μας σε μεγάλο βαθμό; Πώς η ζωή μας γίνεται πιο έντονη, αλλά συνάμα καταλαγιάζουμε;

Μπορείς να πεις τόσα πολλά για τον έρωτα. Τη ζωντάνια που σου προσφέρει όταν τον βιωνεις, καθώς και το πόσο νεκρός νιώθεις εσωτερικά όταν τελειώνει, παρόλο που όλες οι ζωτικές σου ενδείξεις δείχνουν το αντίθετο!

Όσο για το τι ερωτεύεσαι στον άλλον; Τα πάντα! Από το πιο ουσιώδες - π.χ ο χαρακτήρας - μέχρι και το πιο ανούσιο (π.χ μια ελίτσα στο μάτι)! Όπως είπε και η Sissy, είναι σα να έχει πέσει χρυσόσκονη πάνω στον άλλον!

Άλλωστε πόσες φορές εχουμε λίωσει βλέποντας ρομαντικές χαζοταινίες, σκεπτόμενοι τα περί έρωτος. Γιατί όντως, μικρά μου πιτσουνάκια, ο έρωτας είναι η κατεξοχήν κινητήριος δύναμη του πλανήτη! Οι ερωτευμένοι σκεφτόνται αυτό το ένα και μοναδικό πρόσωπο, και οι μη ερωτευμένοι πόσο θα ήθελαν να αποκτήσουν το δικό τους ένα και μοναδικό πρόσωπο! Ακόμη και οι πόλεμοι λόγω έρωτα γίνονται! Είτε για μια ωραία Ελένη, είτε για την εξουσία! Κανείς δεν είπε ότι ο έρωτας είναι ακίνδυνος!

Θεωρώντας, λοιπόν, ανούσιο να συνεχίσω αυτή τη συζήτηση περί λουλουδιών και έρωτα, θα σας ζητήσω δύο πράγματα!

1ον: Επειδή είναι παιδί ο Έρωτας, μην τον υποτιμάτε! Είναι ο θεός που κάνει τα αδύνατα δυνατά.

2ον: Όταν σας τύχει, σας παρακαλώ, απλώς ζηστε τον !!

by SiSters