Του Αυγούστου τα Πάθη

Η Αθήνα τον Αύγουστο, είναι σαν το Μall of Athens την Tετάρτη το μεσημέρι: άνευ εκπτώσεων… νέεεεκρα.

Τα περισσότερα αυτοκίνητα (ευτυχώς για εμάς τους οδοιπόρους και ενίοτε ποδηλάτες) ψιλό-άφαντα και ο θόρυβος εξ αυτών εμφανώς μειωμένος άρα συλλεκτικός.

Η χαρά του πεζού σου λέει. Βγαίνεις για να βολτάρεις στα πέριξ, με άλλον αέρα. Τον αέρα αυτού που ξέρει ότι θα γυρίσει σώος και αβλαβής σπίτι. Που ξέρει ότι θα πατήσει πεζοδρόμιο, που ξέρει ότι δεν θα τόνε "φάει" μπαμπέσικα κανένα μοτοσακό. Βέβαια δεν μπορείς να' χεις μεγάλες προσδοκίες πρόσβασης στα καταναλωτικά αγαθά (εφημερίδες, τσιγάρα, τσίχλες, παγωτό). Διότι σου λέει τα περίπτερα, ζήλεψαν τα φαρμακεία και αποφάσισαν να δουλεύουν με βάρδιες, και αν δε σ' αρέσει τη βόλτα σου!

Προχθές, για του λόγου τ’αληθές, περπάτησα - σοβαρά - δύο χιλιόμετρα για να πάρω ένα παγωτό (βουτηγμένη στις τύψεις) και όταν τελικά το βρήκα, ο περιπτεράς μου είπε πως δεν έχει ρέστα από 20ευρο και με ξαπόστειλε κακήν κακώς στο επόμενο περίπτερο το οποίο, απείχε ομοίως δύο χιλιόμετρα!

Ναι... σιγά μην πήγα. Είχε περάσει και η ωρα, μου φύγε η καψα για παγωτο. Η αληθεια είναι ότι τοσο που περπατησα, αναθεώρησα. Λέω "τι να το φας, αφου ολο, είναι βεβαιωμένο μαθηματικά, θα μετοικήσει στην γλουτιαία σου περιοχή" και ετσι τελικως ΔΕΝ ενέδωσα.

Περήφανη για τον εαυτο μου, έσυρα το κατράμι (πια) σαρκίο μου πισω στην φωλια του. Μπαίνω στο σπιτι. Απο το πήγαινε - έλα όμως, ειχα πεινασει.

Σκέπτομαι (παλι), ας παραγγείλω κατι και από Δευτερα διαιτα. Ε, λοιπον, και το σουβλατζιδικο με την 3η το πετυχα!

Τα 2 πρώτα ηταν κλειστα. Το μήνυμα στον τηλεφωνητή έλεγε "κοντα σας από 30 Αυγουστου".

Και τι θα τρωμε γλυκε μου εμεις στο ενδιαμεσο; Τα χερια μας; Γατες από τη γειτονια… Αισχος, απαράδεκτο !!

Όταν μου επεσε η πιεση που ειχε φτασει 18 απ' το κακο της, πηρα άλλο ένα, ετσι για το γουστο. Και τους πετυχα !!!

Από περιέργεια ρωτησα, ιδου η στιχομυθία:

- Σουβλακια ταδε παρακαλω
- Γεια σας
- Γεια σας
- Πως και ειστε ανοιχτοι; Δεν ακολουθειτε τα φαρμακεια και τα περιπτερα;
- Ε;
- Λεω, πηρα αλλα 2 μαγαζια, και είναι κλειστα.
- Εμεις δεν ειμαστε…
- Προφανως και όχι, για να μου απαντάτε…
- Θα μου πειτε την παραγγγελια σας;
- Όχι, θελω να μου πειτε γιατι δεν εχετε κλεισει; Εσεις δεν θα πατε διακοπες;
- Εμ…εγω... υπάλληλος ειμαι εδώ, θελετε να σας δωσω το αφεντικο; (σ.σ σου λεει από καμμια υπηρεσία πηρε αυτή τωρα και με ψαρωνει)

Μετα από κανα 2λεπτο…

- Ναι.
- Ναι, γεια σας.
- Εχετε παρει για να παραγγειλετε;
- Ναι… αλλα θελω να σας ρωτησω και κατι…
- Σαν τι;
- Γιατι λειτουργει το μαγαζι σας στις 26 Αυγουστου, ενώ τα αλλα είναι όλα κλειστα;
- ……. (σ.σ σκεφτεται μαλλον)
- Τι να σας πω, εμεις δεν κλεινουμε ποτε…
- ΠΟΤΕ; ΠΟΤΕ; Μα αυτό είναι αντεργατικό… δεν ντρεπεστε να παριστάνετε τον κεφαλαιοκράτη, και να πινετε το αιμα των εργαζομενων;
- Μπιιιιιπ όρεξη έχεις κοπέλα μου βραδιάτικα;
- Μα… γιατί εξάπτεστε; Εγώ…
-Μπιπ μπιπ μπιιιιιιιιπ.

Περιττό να σας πώ ότι όπως ήταν αναμενόμενο, δεν πήραν την παραγγελία μου…

(Συνεχίζεται)

by Yanka