Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

"Σαν σήμερα τι έγινε ;" by Louis


Σαν σήμερα παιδί μου μας έδιωξαν οι Τούρκοι.

Σαν σήμερα αναγκαζόμαστε κάθε 20 του Ιούλη να κλαίμε σιωπηλά.

Σαν σήμερα ο μπαμπάς σου και η μαμά σου εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και το βράδυ (και για πολλά βράδια μετά) αναγκάστηκαν να κοιμηθούν σε αντίσκηνο.

Σαν σήμερα το φαί της ημέρας δεν ήταν μαγειρεμένο.

Σαν σήμερα ήπιαμε το πιο μεγάλο φόβο της ζωής μας παιδί μου, τον πόλεμο.

Σαν σήμερα έχασα τα πάντα και αναγκάστηκα να δουλέψω σαν σκλάβα για να μπορέσω να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να σε χαρώ και εσένα αγόρι μου.

Σαν σήμερα μίσησα με όλη μου την καρδιά τους κατακτητές, μα ο Θεός αγόρι μου, μου έδειξε πως να τους συγχωρέσω.

Κάθε μέρα, μα ειδικά σαν σήμερα, φοβάμε παιδάκι μου πως θα πεθάνω και δεν θα με αφήσουν να θαφτώ στο χωριό μου...


Σκόρπια λόγια της κυρίας Μαρίας Κώστα από το κατεχόμενο Καλό Χωριό Καπούτι της μοιρασμένης Κύπρου που είναι κτισμένο πάνω στο βουνό και που το βρέχει κι η θάλασσα μαζι, σκόρπια λόγια από τη γιαγιά μου για να μην τολμήσω ποτέ να ξεχάσω.


by Louis

2 σχόλια:

  1. Λούη, δεν μπορούσες πιο απλά και όμορφα να αποδόσεις το συναίσθημα της γιαγιάς σου και κατά προέκταση το δικό σου. και θέλω να μοιραστώ και με όλους ότι ο συντάκτης μας Λούης από την Κύπρο είναι, παρόλο που έχει τέτοιο ιστορικό στο παρελθόν της οικογενείας του, παρόλο που ζει πράγματα καθημερινά που τον πληγώνουν, έχει τη δύναμη να πιστέψει πως αυτό είναι το σωστό "Σαν σήμερα μίσησα με όλη μου την καρδιά τους κατακτητές, μα ο Θεός αγόρι μου, μου έδειξε πως να τους συγχωρέσω". χίλια μπράβο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαν σήμερα μίσησα με όλη μου την καρδιά τους κατακτητές, μα ο Θεός αγόρι μου, μου έδειξε πως να τους συγχωρέσω.

    Συγκλονιστική φράση !

    ΑπάντησηΔιαγραφή