My way - Γλέντι 1 Year old !!!!!

I've lived a life that's full.

Regrets? I've had a few,
But then again, too few to mention.

Yes, there were times, I'm sure you knew,
When I bit off more than I could chew,
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall
And did it my way.

I've loved, I've laughed and cried,
I've had my fill - my share of losing.
But now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that,
And may I say, not in a shy way -
Oh no. Oh no, not me.
I did it my way.

For what is a man? What has he got?
If not himself - Then he has naught.
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows
And did it my way.

Yes, it was my way.

- Μαμά μαμά αύριο δεν έχουμε σχολείο...
- Γιατί;
- Μα μαμά αύριο γιορτάζουμε τα 15 χρόνια λειτουργίας του Γλεντιού!
-Ωχ παραλίγο να το ξεχάσω... Ευτυχώς που μου το θύμισες να πάρω τον πατέρα σου να του πω να κλείσει ένα τραπέζι να πάμε να φάμε όλοι μαζί στο Νάρκισσο.

(Αυτός μπορεί να είναι ένας από εμάς ή μπορεί να έχουμε καταφέρει να επηρεάσουμε όλη τη χώρα) (το καλό είναι ότι στα όνειρα δεν χρειάζεται να βάζεις φραγμούς)...


Για μένα το γλέντι είναι μέρος της ζωής μου.

Μπορεί να μην έχω το χρόνο και να μην βοηθάω όσο τα άλλα παιδιά όμως αυτό δε σημαίνει ότι δε το σκέφτομαι και ότι δεν στεναχωριέμαι που δεν προλαβαίνω.

Σύντομα ξέρω ότι οι δρόμοι μας θα συμπέσουν, ότι όλα θα αλλάξουν και θα βοηθάω και εγώ περισσότερο, σαν πραγματικά ενεργό μέλος του "Γλεντιού".

Όμως και έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να πω τις σκέψεις μου.


Έχω περάσει άπειρες ώρες σε πολλούς υπολογιστές διαβάζοντας κείμενα από το blog, έχω υπάρξει στεναχωρημένος και έχω ξεχαστεί από τις ποικίλες στήλες που έχω διαβάσει, έχω εντυπωσιαστεί από τη δημιουργηκότητα των συντακτών, έχω μάθει πράγματα που δεν γνώριζα, έχω ερωτευτεί το γλέντι και εύχομαι να συνεχίσει να αναπτύσσεται αντίθετα από τους καιρούς και τις δυσκολίες δίνοντας δύναμη και χαρά στο κοινό του!

Γουστάρω την ελευθερία που υπάρχει στο λόγο, την ελευθερία στις απόψεις, την μαγκιά να μην έχουμε τσακωθεί και γουστάρω που αυτό το πράγμα είναι τόσο υγειές σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος και συμφέροντα που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, κάνοντας με υπερήφανο συντάκτη και ταυτόχρονα fan!

Δεν θέλω να μιλήσω ξεχωριστά για εμάς διότι ξέρω ότι οι πρωταγωνιστές της παράστασης αυτής δεν χρειάζονται ύμνους για να νιώσουν καλά, όλοι κερδίζουν στην ψυχή τους το θριάμβο αυτό και ο καθένας ξέρει μέσα του το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί στην επιτυχία. Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι σας ευχαριστώ όλους που με έναν ανεξήγητο τρόπο συνδεθήκαμε και δημιουργήσαμε την εικόνα αυτή.

Το τραγούδι που έβαλα είναι του Frank Sinatra, (βέβαια εσείς ακούτε τον Robbie Williams) με τίτλο My Way. Αφιερώνω λοιπόν το τραγούδι αυτό στην ομάδα του Γλεντιού που με τον δικό της τρόπο δημιουργεί φοβερές εικόνες με υπέροχα συναισθήματα για όλο τον κόσμο.

Ευχή μου είναι να μπορέσουμε με τις φωνές μας να επηρεάσουμε όλη τη χώρα, να μπούμε μέσα σε κάθε σπίτι και να προσφέρουμε σε κάθε συνάθρωπο ένα μέρος ξεγνασιάς και χαράς!

Μια μυστική πόρτα για υπέροχες φαντασιώσεις ενός καλύτερου κόσμου...

Το μήνυμα που πρέπει να δώσουμε είναι πως όλα γίνονται, πως είναι στο χέρι μας και πως όλα ξεκινάνε από το τίποτα και γίνονται άπειρα μόνο με σκληρή δουλειά και θέληση!

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο!

Χρόνια πολλά σε όλους !!!

ΥΓ: Φέρνω την τούρτα και τους χυμούς που μου ζητήσατε, Sorry που άργησα....

by Lolous