1.Ψευτοθώδορος.
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην ταινία Ζητείται ψεύτης. Και ας θυμηθούμε μερικές κορυφαίες ατάκες.
Ηλιόπουλος: «Μπορώ τώρα να δω τον κύριο Φερέκη;»
Κυριακού: «Δυστυχώς απουσιάζει.»
Ηλιόπουλος: «Μα τι λέτε κυρία μου. Αφού η υπηρεσία σας είπε πριν λίγο ότι ήταν εδώ.»
Κυριακού: «Τέλος πάντων, ποιον θα πιστέψετε, την υπηρεσία μου ή εμένα;»
Ηλιόπουλος: «Μάλλον την υπηρεσία σας!»
Κυριακού: «Ακούστε κύριε μου. Πολύ θάρρος δεν πήρατε;»
Ηλιόπουλος: «Κυρία μου, εγώ δεν ήρθα εδώ για να εισπράξω ψέματα. Για να πουλήσω ήρθα»
Κυριακού: «Μα σας είπα κύριε ότι ο άντρας μου απουσιάζει.»
Ηλιόπουλος: Να το λέτε κυρία μου αλλά να μην επιμένετε. Τι διάβολο, συναγωνισμό θα μου κάνετε; Στο κάτω κάτω έχουμε και επαγγελματικό φιλότιμο.»
Ηλιόπουλος: «Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο γραφείο του κύριου Φερέκη.»
Κυριακού: «Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;»
Ηλιόπουλος: «Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως Ψευτοθόδωρος.»
Κυριακού: «Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!»
Ηλιόπουλος: «Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν είμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόληπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.»
Κυριακού: «Δηλαδή το καυχιέστε που είστε ψεύτης;»
Ηλιόπουλος: «Ναι, γιατί απορείτε;»
Κυριακού: «Κι όλα αυτά μου τα 'πατε για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μου;»
Ηλιόπουλος: «Γιατί όχι; Είμαι ένας πολύ ειλικρινής ψεύτης. Για την ακρίβεια ο πιο ειλικρινής που θα μπορούσατε να βρείτε.»
Κυριακού: «Και τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;»
Ηλιόπουλος: «Ψευδομάρτυς!»
Κυριακού: «Μπα, και δε σας άρπαξε κανένας δικαστής;»
Ηλιόπουλος: «Τι λέτε κυρία μου, εδώ με τρόμαξαν δικαστές και δικηγόροι!»
Κυριακού: «Κι από αυτό το επάγγελμα ζούσατε;»
Ηλιόπουλος: «Όχι, όχι, έκανα το δημοσιογράφο.»
Κυριακού: «Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;»
Ηλιόπουλος: «Στην "Αλήθεια".»
Κυριακού: «Κι αφού τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί ήρθατε στην Αθήνα;»
Ηλιόπουλος: «Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις.»
Κυριακού: «Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα»
Ηλιόπουλος: «Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ’ ευθείαν σ’ ένα φτασμένο πατριώτη μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.»
Κυριακού: «Γιατί;»
Ηλιόπουλος: «Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!»
Κυριακού: «Λυπάμαι κύριε Θόδωρε, αλλά εγώ προσωπικά αντιπαθώ τα ψέματα.»
Ηλιόπουλος: «Τι λέτε κυρία μου; Γυναίκα και να αντιπαθεί τα ψέματα, γίνεται ποτέ; Οι γυναίκες είναι γεννημένες ψεύτρες! Έπειτα, μαντάμ, το ψέμα είναι ταλέντο, είναι δώρο Θεού, είναι δυνατόν να το αντιπαθείτε; Απόδειξη ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου είναι μεγάλοι ψεύτες.»
Ηλιόπουλος: «Όχι κύριε. Ο κύριος Φερέκης δεν είναι εδώ. Έχει ανέβει στα ανάκτορα! Όταν γυρίσει θα σας δεχτεί.»
Γραμματέας: «Ποιος ήτανε;»
Ηλιόπουλος: «Ένας. Δεν έχει σημασία. Εγώ με τα ανάκτορα που του είπα, τον θάμπωσα.»
2. Πινόκιο
Ο Πινόκιο είναι ο κεντρικός ήρωας του ομώνυμου ιταλικού παραμυθιού, μια ξύλινη κούκλα που έφτιαξε ο Τζεπέτο για να του κάνει παρέα στη μοναχική ζωή του. Μια καλή νεράϊδα λυπήθηκε τον Τζεπέτο, έδωσε ζωή στην κούκλα και έτσι ο Πινόκιο έγινε πραγματικό αγόρι.
Χαρακτηριστικό του παραμυθιού είναι πως κάθε φορά που ο Πινόκιο έλεγε ψέματα, μεγάλωνε η μύτη του. Το παραμύθι γράφτηκε από τον Κάρλο Κολόντι που γεννήθηκε στην Φλωρεντία το 1826. Το πρωτότυπο γράφτηκε το 1883 και δεν πρόκειται για μια "παιδική" ιστορία. Είναι έργο βαθιά ειρωνικό και για αυτό ο Ιταλός φιλόσοφος Μπενεντέτο Κρότσε επέμενε πως πρέπει να το διαβάσει όποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του καλλιεργημένο άνθρωπο.
3. Βαρόνος Μινχάουζεν
Ίσως ο μεγαλύτερος και διασημότερος ψεύτης όλων των εποχών. Οι περίφημες ιστορίες του εκδόθηκαν για πρώτη φορά του 1785 στην Αγγλία, ανώνυμα, από τον Ρούντολφ Έρικ Ράσπε. Ο ήρωας αυτών των ιστοριών ήταν υπαρκτό πρόσωπο -ο βαρόνος Κάρολος Φρειδερίκος Ιερώνυμος φον Μινχάουζεν, ένας άνθρωπος που το ταλέντο του στην αφήγηση φανταστικών περιπετειών ήταν ευρύτατα γνωστό.
4. Παιδιά στο σχολείο
Κυρία κυρία δεν πρόλαβα να διαβάσω γιατί είχαμε καλεσμένους μέχρι αργά στο σπίτι και είχαν έρθει και τα ξαδέρφια μου και δεν μπορούσα να τα αφήσω μόνα Δικαιολογία που λέγαμε στο σχολείο που ακόμα τη λένε και που με τα χρόνια μου φαινόταν ολοένα και πιο αφελής .Μέχρι και σήμερα απορώ πως την δεχόντουσαν και απορρώ πως ακόμα τη δέχονται. Ίσως επειδή ήταν γεμάτη παιδική αθωότητα.
o ψευτοθόδωρος είναι πολύ αστείος!
ΑπάντησηΔιαγραφή