Θα μπορούσε να εικάσει κανείς -όχι εντελώς αβάσιμα- ότι ο τίτλος αναφέρεται με δύο διαφορετικούς τρόπους στο ίδιο πράγμα. Παρ'όλα αυτά αφορά δύο διαφορετικά, αν και όχι απολύτως άσχετα αδιέξοδα: τη ''σκιώδη κυβέρνηση'' της αξιωματικής αντιπολίτευσης (που στον πολιτικό χειμώνα τον οποίον διανύει η Ρηγίλλης θα μπορούσε να ονομαστεί και ''σκιώδης ΝΔ'') και, αντίστοιχα, την πιστοληπτική υποβάθμιση της Ελλάδας και από την Standard & Poors με τη συνακόλουθη δυσπιστία των αγορών την οποίαν αναπόφευκτα προκαλεί, ό,τι κι αν γράψουν οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες περί αναξιοπιστίας των διεθνών οίκων -μάλλον οι ξένοι θεσμικοί δε διαβάζουν τον ελληνικό φιλοκυβερνητικό Τύπο...
Το πρώτο σκέλος, λοιπόν, αφορά τις εξελίξεις εντός της ΝΔ μετά τη θεαματική άρνηση της ανθυποψήφιας του νέου προέδρου να αναλάβει τομεάρχης Παιδείας και Πολιτισμού. Προφανώς αποτελεί μεταχρονολογημένη αναγνώριση του έργου της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον τομέα (η κα Μπακογιάννη διετέλεσε τότε υπουργός Πολιτισμού), είπε κάποιος με χιούμορ.
Ηττημένη, πάντως, σε μια μάχη δε σημαίνει και χαζή -είναι προφανές ότι για τα ελληνικά media ο πολιτισμός και η παιδεία είναι κάπου στο τέλος της ατζέντας, ενώ όσον αφορά ειδικά τη δεύτερη μάλλον για κακό εμφανίζεται στο προσκήνιο συνήθως. Αποτελεί άλλωστε ασφαλή τομέα κατακρήμνισης της δημοτικότητας ενός πολιτικού, από τον κ. Γ. Αρσένη τον οποίον τοποθέτησε στο εν λόγω υπουργείο ο εσωκομματικός του αντίπαλος κ. Κ. Σημίτης ως την κα Γιαννάκου. Στους επιζήσαντες λίγοι και -συνήθως- αδρανείς, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κο Ε. Στυλιανίδη.
''Ναι, αλλά'' θα πουν πολλοί, επισημαίνοντας τη δήλωση της βουλευτού πως είναι στρατιώτης της παράταξης. Ποιος άραγε μπορεί να την κατηγορήσει όμως για έλλειψη παραταξιακής νομιμοφροσύνης; Μάλλον όχι ο νέος πρόεδρος, που επεχείρησε να διασπάσει τη ΝΔ και του οποίου η ''σκιώδης κυβέρνηση'' θυμίζει κάτι από θέατρο σκιών μετά την τοποθέτηση του κ. Δ. Αβραμόπουλου στον τομέα Εξωτερικών -όταν και αν οι ''σκιώδεις'' περάσουν στο φως θα έχουμε έναν ΥπΕξ που θα διακριθεί στην ανακαίνιση πρεσβειών και την ώρα της αποχώρησής του θα δηλώσει υπερηφάνως: ''δεν κλέψαμε''...
Το δεύτερο αφορά τις δημοσιονομικές εξελίξεις, αλλά και τον τρόπο με τον οποίον αυτές επηρεάζουν και τα εσωκομματικά της ΝΔ. Μολονότι όπως πληροφορήθηκα δεν αναφέρθηκε καθόλου σ'αυτά, προσφάτως παρενέβη δημόσια ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μιλώντας για το αδιέξοδο στο οποίο έφτασε η χώρα. Χθες φίλη μού έλεγε πως κάνει ''επικοινωνιακό κακό'' στην κόρη του, εγώ επέμεινα ότι οριοθετεί και συσπειρώνει τον παραδοσιακό του χώρο. Ήδη, πάντως, ένας ακόμη οίκος αξιολόγησης επιβεβαίωσε τα λεγόμενά του, τα οποία για κάποιους είναι αβάσιμα απαισιόδοξα.
Για τις διεθνείς αγορές πάντως όχι, όποιος είδε τη δήλωση ίσως να πρόλαβε να ρευστοποιήσει έστω και τελευταία στιγμή πριν την υποβάθμιση. Μετά από την οποίαν τα 3Α (Ανταγωνιστικότητα, Ανάπτυξη και Άλλα που δε συγκράτησα) θυμίζουν διαφήμιση ρυζιού και μάλλον πρέπει να ξαναγραφτούν. Μαζί με τις εκθέσεις ιδεών περί οξυμώρων όπως ''λαϊκή δεξιά'' που υπονούσαν οι ρητορικές ακροβασίες του προέδρου της ΝΔ. Που μπορεί να χαίρει μεγάλης δημοτικότητας, όχι όμως απαραίτητα και κύρους -παρά τους καθαρευουσιάνους αρθρογράφους που συνεπαίρνονται από εθνοκεντρικές κορόνες.
Εκείνο που αποκλήθηκε κύρος (και που οι συνωμοσιολόγοι επιμένουν να ταυτίζουν με προσβάσεις σε ξένα ή εγχώρια κέντρα εξουσίας τα οποία συνήθως χρησιμοποιούν όσοι δηλώνουν ηχηρά εναντίον τους) μπορεί να υποτιμάται από πολλούς. Κατά τη γνώμη μου, αποτελεί σημαντικό -εάν όχι απαραίτητο- γνώρισμα για αρχηγούς κομμάτων. Κάθε κανόνας έχει βεβαίως τις εξαιρέσεις του: τέτοιες προβλέψεις δε θα μπορούσε να είχε κάνει ο κ. Μ. Έβερτ, ούτε ο αείμνηστος Ε. Αβέρωφ. Ούτε ο κ. Κώστας Καραμνλής, που αντ'αυτού όμως είχε όνομα και ρητορικό χάρισμα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου