Σαν σήμερα πριν από 1 χρόνο εκλέχθηκε ο Μπαράκ Ομπάμα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο άνθρωπος που αποτελεί τη μεγάλη ελπίδα σε όλον τον κόσμο ότι μπορεί να φέρει την αλλαγή σε πολλά πράγματα. Το σύνθημα άλλωστε της εκστρατείας του ήταν το "Yes, We Can". Ο άνθρωπος που εξακολουθεί να μας φαίνεται συμπαθητικός 1 χρόνο μετά την εκλογή του, κάτι το οποίο αποτελεί πρωτοφανές κατόρθωμα για πρόεδρο της Αμερικής, κατάφερε να γίνει πρόεδρος πριν ένα χρόνο. Για να θυμηθούμε τι έγινε..
"Ο Μπαράκ Ομπάμα πέτυχε αυτό που μέχρι πριν από λίγους μήνες φαινόταν αδύνατο. Ο 44ος πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ένας μιγάς από λευκή μητέρα και Κενυάτη πατέρα που εμφανίστηκε στο πολιτικό στερέωμα πριν από μόλις τέσσερα χρόνια. Ο Ομπάμα πέτυχε κάτι ακόμη, να μαγέψει την Ευρώπη η τελευταία εκδοχή του αμερικανικού ονείρου.
Όταν η Σρι Μουρτινίνγκσι ρώτησε τους οκτάχρονους μαθητές της τι θα ήθελαν να κάνουν όταν μεγαλώσουν, μερικοί απάντησαν ότι ήθελαν να γίνουν γιατροί, κάποιοι άλλοι πιλότοι. Ένας μαθητής όμως είχε διαφορετικό όνειρο- ήθελε να γίνει πρόεδρος. Λεγόταν Μπαράκ Ομπάμα. Σαράντα χρόνια αργότερα και 16.300 χιλιόμετρα από την Τζακάρτα, ο κόσμος παρακολούθησε με ανακούφιση εκείνον τον Αφροαμερικανό μαθητή που έζησε για λίγο στην Ινδονησία να πραγματοποιεί το όνειρό του. Σε αυτό το όνειρο ελάχιστοι στοιχημάτιζαν πριν από 21 μήνες, όταν τον Φεβρουάριο του 2007 ο γερουσιαστής του Ιλινόις ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του για το χρίσμα των Δημοκρατικών."
"Από το Βερολίνο έως τη Τζακάρτα κι από τη Μαδρίτη έως τη Σεούλ, ο πλανήτης ξύπνησε πανηγυρίζοντας τη νίκη του Μπαράκ Ομπάμα. Υποστηρικτές του κόμματος των Δημοκρατικών σε κάθε γωνιά της γης βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν την εκλογή του πρώτου αφροαμερικανού υποψηφίου."
H ιστορική ομιλία του Ομπάμα στις 4 Νοεμβρίου 2008, μέρα που εκλέχθηκε Πρόεδρος...
Όταν η Σρι Μουρτινίνγκσι ρώτησε τους οκτάχρονους μαθητές της τι θα ήθελαν να κάνουν όταν μεγαλώσουν, μερικοί απάντησαν ότι ήθελαν να γίνουν γιατροί, κάποιοι άλλοι πιλότοι. Ένας μαθητής όμως είχε διαφορετικό όνειρο- ήθελε να γίνει πρόεδρος. Λεγόταν Μπαράκ Ομπάμα. Σαράντα χρόνια αργότερα και 16.300 χιλιόμετρα από την Τζακάρτα, ο κόσμος παρακολούθησε με ανακούφιση εκείνον τον Αφροαμερικανό μαθητή που έζησε για λίγο στην Ινδονησία να πραγματοποιεί το όνειρό του. Σε αυτό το όνειρο ελάχιστοι στοιχημάτιζαν πριν από 21 μήνες, όταν τον Φεβρουάριο του 2007 ο γερουσιαστής του Ιλινόις ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του για το χρίσμα των Δημοκρατικών."
"Από το Βερολίνο έως τη Τζακάρτα κι από τη Μαδρίτη έως τη Σεούλ, ο πλανήτης ξύπνησε πανηγυρίζοντας τη νίκη του Μπαράκ Ομπάμα. Υποστηρικτές του κόμματος των Δημοκρατικών σε κάθε γωνιά της γης βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν την εκλογή του πρώτου αφροαμερικανού υποψηφίου."
πηγή: τα νέα
H ιστορική ομιλία του Ομπάμα στις 4 Νοεμβρίου 2008, μέρα που εκλέχθηκε Πρόεδρος...
Ο κόσμος αλλάζει, της Άννας Δαμιανίδη
"Η λευκή γιαγιά του Ομπάμα πέθανε λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες. Ήταν η γυναίκα που τον είχε μεγαλώσει από τα 10 του, σύμφωνα με τις δικές της αρχές καταπώς είχε δηλώσει, αρχές μιας γυναίκας από το Κάνσας η οποία είχε δουλέψει πολύ σκληρά στη ζωή της και είχε στερηθεί διάφορες καταναλωτικές χαρές για το χατίρι του εγγονού της. Και μάλλον θα τον είχε πληγώσει όταν κάποτε δήλωσε, ίσως της ξέφυγε, ότι φοβάται καμιά φορά στον δρόμο όταν την προσπερνούν μαύροι άνδρες. Πάντως καλά τον διαχειρίστηκε τον φόβο της ο Ομπάμα, δεν του έκοψε τα πόδια. Κι εκείνη πάλι, ωραία τον πάλεψε και τον φόβο αυτόν και τις άλλες προκαταλήψεις που σίγουρα θα είχε, μεγαλώνοντας με στερήσεις το μαύρο εγγόνι. Δεν είναι οι άνθρωποι εκ γενετής άνετοι και γενναιόδωροι, δεν μεγαλώνουν με τα βασικά άρθρα περί ισότητας στην καρδιά τους, μπορούν να το παλέψουν ωστόσο, και με την πάλη αυτή αλλάζουν τον κόσμο. Γιατί υπάρχουν παππούδες και γιαγιάδες που δυσκολεύονται να δεχθούν τα εγγόνια τους από μεικτούς γάμους, αρνούνται να τα βάλουν με τις προκαταλήψεις τους, τις θεωρούν αιώνιες αλήθειες και καταδικάζουν μικρά παιδιά να μεγαλώνουν με μια απόρριψη που τα πληγώνει σε ανυπολόγιστο βάθος. Ο κόσμος αλλάζει όσο τον αλλάζει ο καθένας μόνος του, γύρω του όσο μπορεί, και μέσα του όσο αντέχει. Αν οι δυο αυτοί παππούδες, ο βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η κλητήρας που κατάφερε να γίνει διευθύντρια τράπεζας, είχαν μείνει κολλημένοι στους φόβους τους, ο κόσμος θα είχε μείνει πολύ πίσω. Ο κόσμος άλλαξε με τη στάση τους, με την υπέρβαση που έκαναν, όπως αλλάζει με την υπέρβαση που μπορούν να κάνουν όλοι όσοι τυχεροί έχουν την ευκαιρία."
"Η λευκή γιαγιά του Ομπάμα πέθανε λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες. Ήταν η γυναίκα που τον είχε μεγαλώσει από τα 10 του, σύμφωνα με τις δικές της αρχές καταπώς είχε δηλώσει, αρχές μιας γυναίκας από το Κάνσας η οποία είχε δουλέψει πολύ σκληρά στη ζωή της και είχε στερηθεί διάφορες καταναλωτικές χαρές για το χατίρι του εγγονού της. Και μάλλον θα τον είχε πληγώσει όταν κάποτε δήλωσε, ίσως της ξέφυγε, ότι φοβάται καμιά φορά στον δρόμο όταν την προσπερνούν μαύροι άνδρες. Πάντως καλά τον διαχειρίστηκε τον φόβο της ο Ομπάμα, δεν του έκοψε τα πόδια. Κι εκείνη πάλι, ωραία τον πάλεψε και τον φόβο αυτόν και τις άλλες προκαταλήψεις που σίγουρα θα είχε, μεγαλώνοντας με στερήσεις το μαύρο εγγόνι. Δεν είναι οι άνθρωποι εκ γενετής άνετοι και γενναιόδωροι, δεν μεγαλώνουν με τα βασικά άρθρα περί ισότητας στην καρδιά τους, μπορούν να το παλέψουν ωστόσο, και με την πάλη αυτή αλλάζουν τον κόσμο. Γιατί υπάρχουν παππούδες και γιαγιάδες που δυσκολεύονται να δεχθούν τα εγγόνια τους από μεικτούς γάμους, αρνούνται να τα βάλουν με τις προκαταλήψεις τους, τις θεωρούν αιώνιες αλήθειες και καταδικάζουν μικρά παιδιά να μεγαλώνουν με μια απόρριψη που τα πληγώνει σε ανυπολόγιστο βάθος. Ο κόσμος αλλάζει όσο τον αλλάζει ο καθένας μόνος του, γύρω του όσο μπορεί, και μέσα του όσο αντέχει. Αν οι δυο αυτοί παππούδες, ο βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η κλητήρας που κατάφερε να γίνει διευθύντρια τράπεζας, είχαν μείνει κολλημένοι στους φόβους τους, ο κόσμος θα είχε μείνει πολύ πίσω. Ο κόσμος άλλαξε με τη στάση τους, με την υπέρβαση που έκαναν, όπως αλλάζει με την υπέρβαση που μπορούν να κάνουν όλοι όσοι τυχεροί έχουν την ευκαιρία."
πηγή: τα νέα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου