Όταν άρχισε ο μακρύς, και ατελέσφορος μέχρι στιγμής, διάλογος για τον τρόπο ανάδειξης της ή του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, είχαμε μια σειρά από διαφορετικές τοποθετήσεις των διεκδικητών της ηγεσίας που ανταποκρίνονται σχεδόν πλήρως στο κριτήριο της σωκρατικής δικαιοσύνης (τα αυτού πράττειν: δηλαδή, ο καθένας να συμπεριφέρεται αναλόγως με τη φύση και τη θέση του).
Η κα Μπακογιάννη, σαν έτοιμη από καιρό, τοποθετήθηκε ως οιωνεί πρόεδρος αποκαλύπτοντας τις προθέσεις τις για την εξέλιξη της ΝΔ από ένα αρχηγικό σχήμα με μόνους συνομιλητές του ηγέτη ορισμένους βαρώνους σε ένα πλουραλιστικό, καταστατικό και διαφανές κόμμα το οποίο -τουλάχιστον τώρα, πριν την εσωκομματική εκλογή- ευαγγελίζεται. Είπε δηλαδή καθαρά ότι το καταστατικό του κόμματος δεν είναι κουρελόχαρτο και οφείλει να τηρείται, δεν απέκλεισε όμως μιαν άλλη διαδικασία εφ'όσον σ'αυτήν ομονοήσουν όλοι οι υποψήφιοι και την εγκρίνει το μόνο αρμόδιο όργανο, δηλαδή το συνέδριο. Η θέση της υιοθετήηκε εν τέλει από την Κεντρική Επιτροπή, από την οποία ως υποψήφια έσπευσε να παραιτηθεί.
Ο κος Σαμαράς, με ερείσματα σε κατάλοιπα μιας αβερωφικής ομάδας και βασικό ατού τον ''αντιμητσοτακισμό'' μεγάλης μερίδας των καραμανλικών συνέδρων, δήλωσε πως θα είναι παρών ''είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο γήπεδο''. Γνώριζε ωστόσο ότι η κα Μπακογιάννη είχε προ πολλού, από τα χρόνια που εκείνος ηγείτο του μορφώματος της Πολιτικής Άνοιξης, ξεκινήσει τις επαφές και τη γεφύρωση χασμάτων με τους καραμανλικούς (οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: ήδη χίλια στελέχη δημοσίως στηρίζουν την πρώην υπουργό Εξωτερικών, πρώτος στους 50 της επίσημης υποψηφιότητάς της φιγουράρει το πάλαι ποτέ alter ego του κ. Σαμαρά, ενώ στην αδημοσίευτη λίστα βουλευτών που τάσσονται υπέρ της βρίσκονται ήδη τα ονόματα περίπου σαράντα πέντε από τους ενενήντα δύο βουλευτές της ΝΔ).Οπότε προέταξε ''την καρδιά και τη λογική του'', δηλαδή το όλον του πολιτικού του αισθητηρίου που τον οδήγησε μεταξύ άλλων και στην απόφαση αποχώρησης από τη ΝΔ και ίδρυσης της ΠολΑν που υποσχόταν, στο προεκλογικό σποτάκι του '93, την ημερομηνία λήξεως του δικομματισμού...
Ο κος Αβραμόπουλος πάλι, που εισήλθε τελευταίος στην κεντρική πολιτική σκηνή και για ένα διάστημα δε συνομιλούσε με κανέναν στο κόμμα αφού είχε επίσης ιδρύσει το βραχύβιο ΚΕΠ, ζητούσε επιμόνως εκλογή από τη βάση στο πρότυπο του ΠΑΣΟΚ. Βάση βεβαίως ο ίδιος θεωρεί και τη δυνητική βάση, όσους δηλαδή πιθανότατα δεν έχουν ψηφίσει ποτέ στη ζωή τους ΝΔ, αλλά έχουν ένα δίευρο και λίγα λεπτά για χάσιμο ώστε να θελήσουν να ρυθμίσουν τις εξελίξεις. Και είναι όντως -κατά τις δημοσκοπήσεις- αυτοί στους οποίους έχει τη μεγαλύτερη διείσδυση ο πρώην υπουργός Υγείας: άνθρωποι που εντυπωσιάζονται από την έκφραση του τίποτε με 100 λέξεις στις απαντήσεις αγιογραφικών συνεντεύξεων, λίγο νοιάζονται για το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα μιας παράταξης και ενθουσιάζονται από την αρκαδική μπαρόκ διακόσμηση ενός πολιτκού γραφείου όπου δεσπόζει το εικόνισμα του Εθνάρχη για τον οποίον κατά πάσα πιθανότητα λίγα γνωρίζουν πέραν του ότι μας έβαλε στην ΕΟΚ...
Σήμερα -από το τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη...
Ο κ. Σαμαράς βρίσκεται στη Μεσσηνία, συσπειρώνοντας το (λόγω της καταγωγής του από εκεί)μαζικότερο ακροατήριό του ο πυρήνας του οποίου είναι μια πλειάδα νοσταλγών της βασιλείας, ενεργών πιστών για τους οποίους ο καλύτερος πολιτικός λόγος αρθρώνεται από άμβωνος, Μανιατών που εξακολουθούν να θεωρούν ήρωες τους εκτελεστές του Καποδίστρια και δημοκρατών που δεν καταδικάζουν κι απερίφραστα την ''Επανάσταση της 21ης Απριλίου''.Στο αίτημα του κ. Αβραμόπουλου να μην εγγράφονται ως μέλη όσοι πάνε να ψηφίσουν στην εσωκομματική αναμέτρηση, η ανακοίνωσή του είχε δύο πλευρές (όσοι φιλοδοξεί δηλαδή να είναι και οι γύροι της αναμέτρησης...): μία που κλείνει το μάτι στον κ. Αβραμόπουλο για το 2ο γύρο και λέει πως δεν έχει αντίρρηση να ψηφίζουν και οι φίλοι και άλλη μία που του ψαλιδίζει το ποσοστό: οι 4 συμφωνήσαμε άλλα, οπότε πρέπει να μείνουμε σταθεροί στην πρότασή μας...
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει...
Ο κ. Αβραμόπουλος, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής και έχοντας υπ'όψιν το νόημα του παραπάνω στίχου, ζήτησε ως δώρο ακριβώς την τροποποίηση των συμφωνηθέντων όρων από την Κεντρική Επιτροπή, ώστε να μπορούν να ψηφίζουν και οι ''φίλοι'' χωρίς να γίνουν μέλη. Δεν ξέρω τις δικές σας σχέσεις με τη ΝΔ, αλλά εμένα δε με πήρε τηλέφωνο στα πρόσφατα γενέθλιά μου οπότε δεν είμαστε και φίλοι. Σκέφτομαι όμως να ψηφίσω και να γίνω μέλος, διότι νομίζω πως αυτή είναι η πολιτική σχέση ενός κόμματος με τη βάση του...Ο επίσης εορτάζων κ. Σιούφας, μάλλον εγγύτερα στο δικό μου σκεπτικό, απέρριψε την πρόταση της τελευατίας στιγμής (σε σχέση με το πότε ξεκίνησε η διαδικασία πάντα, όχι σε σχέση με το πότε ξεκίνησαν οι δημοσκοπήσεις...) και επέμεινε στην κατάθεση του ήδη υπογραφέντος και από τον κ. Αβραμόπουλο κειμένου.
Μου φώναξε ψηλά απ'το μπαλκόνι...
Από τη Βόρεια Ελλάδα όπου περιοδεύει, βάζοντας ψηλά στην agenda της αντιπαράθεσης τα εθνικά θέματα αλλά -όπως λέει η ίδια- με τρόπο που δεν εκμεταλλεύεται το φόβο και δεν καπηλεύεται τον πατριωτισμό, η κα Μπακογιάννη τάχθηκε σαφώς κατά της πρότασης Αβραμόπουλου, η οποία συν τοις άλλοις θα συρρίκνωνε πολύ το ποσοστό της, αφού η διαφορά της από τον δεύτερο κο Σαμαρά είναι πολύ μεγαλύτερη μεταξύ των ίδιων των οπαδών της ΝΔ παρά μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (με μεγαλύτερη διείσδυση του κ. Αβραμόπουλου) ή του ΛΑΟΣ (όπου είναι λογικό ο κος Σαμαράς να έχει σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό).
Σαν έφευγα στις είκοσι τ'Απρίλη...
Άμα τη ενάρξει της κούρσας διαδοχής στη ΝΔ, τόσο ο κ. Αβραμόπουλος όσο κι ο κ. Σαμαράς έστρεψαν όλη τη συζήτηση στο οργανωτικό σκέλος, στο ''γήπεδο'' στο οποίο θα διεξαχθεί η αναμέτρηση. Τώρα ο κ. Αβραμόπουλος το στρέφει και στη διαιτησία, τον κ. Σιούφα, διστάζοντας να επισημάνει εκείνο το οποίο αφήνουν να διαρρεύσει συνεργάτες του, δηλαδή ότι εργάζεται υπέρ της υποψηφιότητας Σαμαρά για κάποιον άγνωστο λόγο.Εκείνο που δεν μπαίνουν στον κόπο να διερωτηθούν οι δύο υποψήφιοι που θα κονταροχτυπηθούν για την πρόκριση στον β' γύρο είναι μήπως δε φταίει το γήπεδο, αλλά οι ίδιοι οι παίκτες. Καλά τα ποδοσφαιρικά παλάτια, καλή η άριστη ή -ει δυνατόν- με το μέρος μας διαιτησία, αλλά η νίκη εξαρτάται κυρίως από τα γκολ που θα κατορθώσουν να βάλουν όσοι είναι στο γήπεδο. Αν άργησαν να μπουν ή μπήκαν απροπόνητοι, μάλλον κακό του κεφαλιού τους που θα έλεγε κι ο ΟΠΑΠ αν του ζητούσε κάποιος τα λεφτά του στοιχήματος επειδή η ομάδα στην οποία ποντάρισε ήταν σε κακή μέρα.Φαίνεται όμως πως ουδείς έχει διάθεση αυτοκριτικής, αλλά κριτικής μόνο προς την άλλη πλευρά. Ο κ. Σαμαράς τονίζει πως αν εκλεγεί ''δε θα ανεχθεί ομάδες και μηχανισμούς'', προσπαθώντας μάλλον να φοβερίσει τους 45/50/1000 μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και ορισμένοι από τους στενότερους συνεργάτες του απερχόμενου προέδρου. Ο κ. Αβραμόπουλος αυτοαποκαλείται ''ενωτικός'', επιθυμώντας να θέσει υπό τις φτερούγες του όλο το μηχανισμό του κόμματος τον οποίο επανειλημμένως δηλώνει ότι απεχθάνεται, καθώς προέρχεται από την κοινωνία (πάλι καλά που το ξεκαθαρίζει, γιατί θα νομίζαμε πως προέρχεται από τον Άρη). Η κα Μπακογιάννη, πάλι, δεν παραλείπει ακόμη και τώρα να υπερασπίζεται το πολιτικό πτώμα του κ. Καραμανλή και τις επιλογές του, χωρίς όμως να πείθει κανέναν πως δε θα τις αξιοποίησει απλώς ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Επισημαίνει όμως σε όλους τους τόνους ότι εκείνη δε θα φύγει όπως οι ανθυποψήφιοί της, που φεύγοντας σε αναζήτηση της ''υπέρβασης'' και των τεμνόμενων κύκλων που θα ανατάραζαν το πολιτικό σκηνικό είχαν ξεχάσει τη ''μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη''. Μάλλον έχει διδαχθεί πως ''Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει, στρατιώτη μου, τον πόλεμο τονχάνει'', για να κλείσουμε το σημείωμα και το παλαιό, αγαπημένο του Κωνσταντίνου Καραμανλή τραγούδι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου