Άπαντες οι μετέχοντες στο πολιτικό παιχνίδι συζητούν για τις θρυλούμενες εκλογές, που κατά τα σενάρια προαναγγέλλει σήμερα-αύριο ο πρωθυπουργός, ίσως και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Υπάρχει ωστόσο αποχρώσα ποιοτική διαφορά μεταξύ των τοποθετήσεων όσων κάνουν δημόσιες ή/και ιδιωτικές δηλώσεις, καταδεικνύοντας ακριβώς τον πολιτικό πολιτισμό, το κατά πόσον λαμβάνουν υπ'όψιν τους έννοιες όπως το εθνικό συμφέρον, την πίστη τους στις συνθήκες της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας. Ή την απουσία όλων των παραπάνω...Είναι διαφορετική μια τοποθέτηση υπέρ των εκλογών με ελατήριο (τουλάχιστον ρητορικά) την αποφυγή της πολύμηνης παροχολογίας, των έκτακτων/ψηφοθηρικών τοποθετήσεων, της διοκητικής παράλυσης. Είναι τελείως διαφορετική βεβαίως η έκκληση για εκλογές που έκανε ο΄κ. Καρατζαφέρης μην παραλείποντας να υποδείξει την ημερομονία της αρεσκείας του (αν "καίγεστε", ο προεδρος του ΛΑΟΣ ζητά από τον πρωθυπουργό να ορίσει την προσφυγή για τις 4 Οκτωβρίου) και ταυτόχρονα να... αμφισβητεί τη θέση του λέγοντας πως τον κ. Καραμανλή πιέζει για εκλογές ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ επειδή έχει απωθημένα από την ήττα του το 1997 που τώρα βγαίνουν στο προσκήνιο. Βεβαίως η ψυχαναλυτική αυτή ερμηνεία θα μπορούσε να απασχολήσει κάποιον φίλο του κ. Σουφλιά, αντιστοίχως όμως θα μπορούσε να πρωβληματίσει και τον κ. Καρατζαφέρη το ενδεχόμενο κάποιος να του προσάψει το ίδιο για τη διαγραφή του από τον κ. Καραμανλή το 1999 και τα απωθημένα που αυτή θα μπορούσε να δημιουργήσει. Εξ ιδίων κρίνουμε τα αλλότρια, άλλωστε, όπως είναι γνωστό...Συνειρμούς εντυπωσιοθηρίας μπορεί να δημιουργήσει -άθελά του, βεβαίως- και ο βουλευτής της κυβερνώσας παράταξης κ. Γιακουμάτος ο οποίος ενεφανίσθη περιχαρής το μεσημέρι σε γνωστό καφέ της πλατείας (μη ρωτάτε ποιας, για τον κ. Γιακουμάτο μία είναι η πλατεία...) και οι πρώτες του κουβέντες δεν ήταν "καλημέρα", αλλά ένα δυνατό "πάμε για εκλογές, θα το πει ο Καραμανλής".Αντίστοιχα, υπάρχουν εκείνοι που τάσσονται κατά των εκλογών επειδή το κρίνουν απρόσφορο για τον τόπο. Υπάρχουν όμως και οι γνωστοί (φιλοδοξούντες να γίνουν) βαρώνοι, όπως ο κ. Τσιτουρίδης που αυτή τη φορά δε βρίσκεται στο επίκεντρο για τους κουμπάρους ή το Βατοπέδι αλλά επειδή δείχνει με το δάχτυλο το αφτί του και μιλώντας για ανώτατα στελέχη (για όποιον δεν κατάλαβε, πάλι για τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ χτυπάει η καμπάνα) που κωφεύουν στα αιτήματα της κοινωνίας -βρίσκω κακόβουλα τα δημοσιεύματα που ερμηνεύουν τα "αίτηματα" ως μια θέση στην κυβέρνηση...Περίεργη ακούγεται επίσης και η τοποθέτηση του κ. Μιχαλολιάκου, που μιλά για κορυφαίους της παράταξης οι οποίοι προσδιορίζονται ως τέτοιοι από τα ΜΜΕ, κάτι που είναι ο ορισμός της διαπλοκής. Αν είναι τόσο διαπλεκόμενη η κυβέρνηση, δεν αποσύρει κι εκείνος την εμπιστοσύνη του να τελειώνουμε με δαύτηνε; Αλλά ως γνωστόν ο άνθρωπος είναι πιστός στην παράταξη.Αντιθέτως, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που για το θέμα έκανε δηλώσεις και ο ακριβοθώρητος, προσφάτως παραιτηθείς βουλευτής κ. Μανώλης, που μίλησε για όσους θέλουν να παρασύρουν τον Καραμανλή και την παράταξη σε ήττα. Ευγνώμονες, διότι είναι εμφανές πως του ανθρώπου δεν του αρέσει να εμφανίζεται στα παράθυρα και παραιτήθηκε διότι ο πολιτικός βίος μας έχει ευτελιστεί σε επικοινωνιακό παιχνίδι. Φυσικά είναι περίεργο που κόπτεται για μια παράταξη με "υπουργούς που μπήκαν στην πολιτκή ζωή για να πλουτίσουν", αλλά μπορεί να αποδοθεί στην ευσυνειδησία και την αγάπη του για τη Νέα Δημοκρατία, η οποία θα είναι ο λόγος που θα τον αποτρέψει φυσικά να κατεβεί ως υποψήφιος με άλλο κόμμα.Γενικώς, η εκλογολογία είναι μια ευκαιρία να επανέλθουν στο προσκήνιο πολιτκές μορφές που συνήθως δεν καταδέχονται το ρόλο του συνήθους υπόπτου στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Το οποίο παιχνίδι, αν με ρωτάτε, είναι ένα καλό κριτήριο για εμάς, τον απλό λαό, αν τελικά κληθούμε πρόωρα να αποφασίσουμε ποιοι από τους πατέρες μας είναι καιρός να δουν την πόρτα της εξόδου...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου