Εσχάτως ο αριστερός Τύπος και ο πολιτκός λόγος, επίσημος και ανεπίσημος, εκφράζουν την ανησυχία τους για τα μέτρα που (λέγεται πως) θα πα΄ρει η κυβέρνηση σε βάρος των παράνομων μεταναστών που ζουν στο κέντρο της Αθήνας, πράγματι υπό άθλιες συνθήκες και πράγματι συντελώντας στην υποβάθμιση των περιοχών διαβίωσής τους. Το ''θεώρημα της πολυκατοικίας'' του κ. Καρατζαφέρη έχει τρομάξει πολλούς εντός και εκτός κυβερνήσεως, που μάλλον θεωρούν πως είναι πολιτκός στόχος το ''να κοιμόμαστε με τα παράθυρα ανοιχτά'' (όπως ευφυώς παρατήρησε κάποιος, αυτό συγκαταλέγεται στα καλά της χούντας...).Ελπίζω όλοι αυτοί να διαψευστούν, υπό την έννοια όχι της μη λήψης κανενός μέτρου, αλλά υπό την έννοια της αξιοπρεπούς, ανθρώπινης μεταχείρισης αυτών των ανθρώπων και της εύρεσης μιας χρυσής τομής, όσο δύσκολο κι αν μοιάζει κάτι τέτοιο. Διαφορετικά θα έχουμε άλλη μια διάψευση της κυβέρνησης (μετά από εκείνες της οικονομικής, εκπαιδευτικής, ασφαλιστικής πολιτικής) ως προς τις φιλελεύθερες αρχές τις οποίες επικαλείται.Παρά τους ισχυρισμούς της Αριστεράς πως για τα εξαθλιωμένα κύματα λαθρομεταναστών φταίνε ''η παγκοσμιοποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός'', η πραγματικότητα είναι απολύτως αντίθετη. Το μόνο που θα μπορούσε να καταλογίσει κανείς στο νεοφιλελευθερισμό, είναι η μείωση του κοινωνικού κράτους (που εδώ ήταν πάντοτε ανύπαρκτο ούτως ή άλλως, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Βεβαίως και πάλι κανένα κοινωνικό κράτος δε θα μπορούσε να περιθάλψει όλους τους ανήμπορους του πλανήτη μας, διότι ακόμη και τέλεια, απολύτως υγιώς αν λειτουργούσε οι οικονομικές του δυνατότητες θα ήταν πεπερασμένες. Κατά τα άλλα, για τη μετανάστευση δεν ευθύνεται ο φιλελευθερισμός, αλλά η απουσία του.Η απουσία του, που οδηγεί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο να αναζητούν πολιτικό άσυλο σε άλλες χώρες. Αν δεν υπήρχε το Τείχος, το ''σοσιαλιστικό'' Ανατολικό Βερολίνο θα άδειαζε. Αν δεν υπήρχε η μαοϊκή Κίνα, στο Θιβέτ θα υπήρχαν ανθρώπινα δικαιώματα. Αν η Κούβα εγκατέλειπε την επανάσταση, θα εξαφανίζονταν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους ''αποκλίνοντες''. Αντιστοίχως, αν δεν κυβερνούσαν φύλαρχοι αλλά Κοινοβούλια, η εξωτερική βοήθεια στην Αφρική θα έπιανε περισσότερο τόπο.Πράγματι, ο φιλελευθερισμός είναι υπέρ της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου, προσώπων και αγαθών. Έτσι επιτρέπει στα θύματα των παραπάνω καταστάσεων να αναζητήσουν μια διαφυγή από την κόλαση, μια ελπίδα καλύτερης ζωής. Επιτρέπει ακόμη η κόλαση να γίνει λιγότερο κόλαση, αφού με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίου οι βιομηχανίες μπορούν να μετακομίσουν από τις ΗΠΑ πχ στην Κίνα, δίνοντας χρήματα (κάτι που μεταφράζεται, σε ένα κράτος γιγάντιο -με ό,τι συνεπάγεται αυτό στον τομέα της διαφθοράς- και σε πολιτική επιρροή). Είναι τα παιδιά των εργατών αυτών που μεθαύριο θα διεκδικήσουν πολυκομματισμό, είναι οι ''κεφαλαιοκράτες διεφθαρμένοι Κινέζοι'' που δια της επιρροής τους θα τα στηρίξουν (κάπως έτσι γεννιέται η δημοκρατία παντού), ακριβώς γιατί όταν έχεις χρήματα όλο και λιγότερο μπορείς να ανεχθείς την παραβίαση των ατομικών σου δικαιωμάτων από κάποιον ηλίθιο με το έτσι θέλω (που επικαλείται το Κόμμα, το Θεό, τους προγόνους ή όποιον άλλο μύθο για να θεμελιώσει την αυθεντία του).Η αντίθετη λύση, ο προστατευτισμός, είναι που συγγενεύει με την Ακροδεξιά: αγοράστε ελληνικό γάλα γιατί η Ελληνίς αγελάδα έχει καλύτερο dna από τη Βουλγάρα. Εθνικοποιείστε την τάδε αυτοκινητοβιομηχανία, γιατί είναι σύμβολο της Αμερικής και για να σώσουμε τους εργαζόμενους. Εθνικοποιώντας, κανέναν δε θα σώσεις: θα ανταγωνίζεσαι απλώς τους ως τότε υγιείς επιχειρηματίες με άνισους όρους και θα ξοδεύεις για νέους δημοσίους υπαλλήλους όσα θα μπορούσες να είχες ξοδέψει στην εκπαίδευση (ή σε μειώσεις φόρων, που θα αύξαναν την κατανάλωση και τις επενδύσεις).Αν αυτή η κρίση μας δίδαξε κάτι, είναι πως πράγματι χρειάζεται ρύθμιση -όπως χρειάζεται η τήρηση της νομιμότητας στο κέντρο μιας μεγαλούπολης. Ρύθμιση όμως μελετημένη, με φειδώ και δικαιοσύνη -όχι υπό το κράτος του πανικού ή σε μια λογική ρεβανσισμού. Όλα τα υπόλοιπα είναι λαϊκίστικα και όχι λαϊκά, συντήρηση και όχι πρόοδος. Φορτώνοντας στο κράτος το ρόλο του ρυθμιστή της καθημερινότητας, δημιουργείς το πιο ισχυρό όπλο για τον επίδοξο Χίτλερ, που στη λέξη ρύθμιση διαβάζει την αρία φυλή, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ό,τι άλλοεκείνος επιθυμεί (ως τώρα βλέπουμε πολλούς που τη διαβάζουν ως ''πελατειακές σχέσεις'' -πάλι καλά). Αντιστοίχως, κατασκευάζοντας συνδικαλιστές, κατασκευάζεις και Χρυσαυγίτες -δεξιούς που διαφωνούν μετο μήνυμα, αλλά όχι και με το μέσον- και που βλέποντας τη νομιμοποίηση της μαζικής δράσης και εφ'όσον μάζες από πίσω τους δε διαθέτουν (ή τουλάχιστον, όχι ακόμα ευτυχώς) αποφασίζουν να δράσουν δυναμικά (όπως και τα μέλη της 17Ν άλλωστε...). Το γιγάντιο κράτος είναι εξάλλου που εκτρέφει συστηματικά τις περί ανωτερότητας αντιλήψης, είτε παραχαράσσοντας συστηματικά την Ιστορία, είτε διοργανώνοντας πατριωτικές φιέστες, είτε επενδύοντας σε υπεραθλητές που ανάγει σε σύμβολα (τουλάχιστον οι χορηγοί επιδιώκουν απλώς να πουλήσουν ένα προϊόν, όχι ένα ιδεολόγημα). Υπενθυμίζω άλλωστε πως ο Χίτλερ είχε στον τίτλο του κόμματός του τη λέξη ''σοσιαλισμός'' -και πράγματι, για τους πολλούς πάλευε μέσα στη γερμανική κοινωνία, αν το δούμε με όρους ταξικούς...Εντός και εκτός της κυβερνώσας παράταξης, ο φιλελεύθερος χώρος ήταν πάντοτε στενός στη χώρα μας. Ελπίζω να μη στενέψει περισσότερο... Μπαίνουμε διαφορετικά σε πολύ επικίδυνες ατραπούς...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου