Φανταστείτε. Μια κρύα υγρή νεοϋορκέζικη νύχτα, τα φώτα, λιγοστά μες το βράδυ, πέφτουν χλωμά πάνω στον γλυστερό δρόμο. Έχει βρέξει, ο κόσμος έχει γυρίσει σπίτι, οι λιγοστοί περαστικοί στριμώχνονται στα παλτά τους βαδίζοντας με γοργό ρυθμό. Ένας από αυτούς ίσως να ρίχνει κλεφτές ματιές πίσω του μπας και εκείνη η ύποπτη σκιά συνεχίζει να τον ακολουθεί.
Μπαίνοντας σε ένα στενό, μπορεί κανείς να βρεθεί μπροστά σε λιγοστά στενά σκαλάκια που οδηγούν σε ένα υπόγειο. Την ομίχλη που δημιουργείται από τον καπνό των τσιγάρων, διεισδύουν απαλά jazz νότες.
Καθισμένο, σε ένα τραπεζάκι στην άκρη, ένα ζευγάρι παράνομο κρύβεται και μεθά από τη μουσική, τα ποτά και τα λόγια του πάθους. Τίποτα δεν πρέπει να βγει από εκείνη την προστατευτική ομίχλη. Τίποτα να μη μαθευτεί. Έχουν πολλά, πάρα πολλά να χάσουν...
Εάν θέλετε, μπορείτε να φανταστείτε μια συνέχεια στην ιστορία αγναντεύοντας το ταβάνι ή κάνοντας ό,τι σας αρέσει, ακούγοντας αυτήν τη μουσική, αφήνοντας λίγο το κρύο της νύχτας να μπει απ' το παράθυρο για παρέα.
Καλό βράδυ...
εγώ θα μετέφερα το σκηνικό σε ένα δρομάκι στενό... από εκεί θα ακουγόταν η μουσική του Mal Waldron. από ένα σαξόφωνο, στα χέρια ενός μεσήλικα με σκούρο παλτό και καπέλο. τα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του θα ήταν σκληρά αλλά η βροχή θα ήταν συμμαχός του. γιατί δεν θα μπορούσε κανείς να καταλάβει αν το πρόσωπο του ήταν γεμάτο βροχή ή δάκρυα... από μπροστά του περνάει ένα νέο ζευγάρι με έντονο το κόκκινο χρώμα. ο άνθρωπος με το σαξόφωνο κάθεται στο πεζοδρόμιο. ανάβει ένα τσιγάρο και κοιτάζει προς τη μεριά από την οποία έφυγε το ζευγάρι. θα κοιτάζει εκεί μέχρι η κούραση να ανακουφίσει τα κουρασμένα μάτια του, το κουρασμένο μυαλό του, την κουρασμένη ψυχή του...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι όμορφο σκηνικό μας έστησες Φαίδρα! μουσική από το 1967, jazz σε σκηνικό jazz. υπέροχο...
Poli mou arese i diki sou ekdohi Dominikaki, ehi para poli sinesthima...pios kseri ti parelthon krivi aftos o anthropos. Isos na ehase tin ikoghenia tou, tin dulia tou, i isos na ehi mia ikoghenia i kapion pou na agapai alla na drepete na andikrisi, pios kseri ghiati... To kokkino hroma isos na kratai kala klismeno to mistiko tou....by Fedra
ΑπάντησηΔιαγραφήden xerw ti mu lete eseis, alla prepei epeigontws na sinergasteite giati i eikones pu molis dimiourgisate einai toso ma toso dinates. Sigxaritiria !
ΑπάντησηΔιαγραφή